πλωτικός

πλωτικός: -ή, -ό / πλωτικός, -όν, ΝΑ [πλωτός]

νεοελλ.

1. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στον πλου («πλωτικά προβλήματα»)

2. το θηλ. ως ουσ. η πλωτική

η επιδεξιότητα στην πλεύση

αρχ.

1. το αρσ. ως ουσ. ὁ πλωτικός

έμπειρος ναύτης, θαλασσινός

2. φρ. «πλωτικὸς ἄνθρωπος» — εφοπλιστής, ιδιοκτήτης πλοίου.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

πλωτικός — masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
πλωτικῶν — πλωτικός fem gen pl πλωτικός masc/neut gen pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
πλωτικόν — πλωτικός masc acc sg πλωτικός neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
πλωτικοῖς — πλωτικός masc/neut dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
πλωτικωτάτους — πλωτικός masc acc superl pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
πλωτικῷ — πλωτικός masc/neut dat sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

Academic Dictionaries and Encyclopedias